ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΣΠΙΛΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΜΟΡΦΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΟΥ

Η πλειοψηφία των σπίλων εμφανίζεται κατά τη διάρκεια των πρώτων δύο δεκαετιών της ζωής ενός ατόμου, με περίπου ένα σε κάθε 100 μωρά να γεννιούνται με σπίλους. Οι επίκτητοι σπίλοι είναι μια μορφή καλοήθους νεοπλάσματος, ενώ συγγενείς κρεατοελιές, ή συγγενείς σπίλοι, θεωρούνται μικρή δυσμορφία ή αμάρτωμα και μπορεί να αποτελούν υψηλότερο κίνδυνο για ανάπτυξη μελανώματος.  

Η υψηλή συγκέντρωση του παράγοντα μελάγχρωσης του σώματος, της μελανίνης, είναι υπεύθυνη για το σκούρο χρώμα τους. Εκτός από τους σπίλους, κι άλλα μορφώματα είναι δυνατόν να αναπτυχθούν στο πρόσωπο, το τριχωτό της κεφαλής και τον τράχηλο όπως κύστεις, λιπώματα ή διάφορες κακοήθειες.

Κάθε μόρφωμα αφαιρείται και στέλνεται για βιοψία ώστε να βγει η τελική διάγνωση για το είδος της βλάβης.